Verslag Winter Outreach 2024 Roemenië

Schrijnende armoede, mensonterende woonomstandigheden, ogen die vragen, smeken, of je apatisch aankijken... want hoe moet je nog voelen, wanneer kou, honger en uitzichtloosheid je dagen vullen?! Wanneer je weet dat jouw dag weer eindigt in dat tochtige bouwval, waar je met 2 gezinnen (10 personen) schuilt voor de nacht. Wat moet je nog voelen wanneer je als tiener opeens moeder blijkt te worden, terwijl jouw moeder niet eens weet hoe ze haar gezin moet voeden de komende dag...

In die omstandigheden komt ons team op bezoek. Met een busje, met tassen vol voeding. Met warme koffie, en broodjes warme knakworst. Met muziek, met liefde. Mensen vragen of we willen bidden. Er komt pijn, nood en verdriet naar boven. Bidden vraagt geloof... want wat hebben we zelf te geven, wanneer zelfs de basisbehoeften voor deze lieve mensen niet vanzelfsprekend zijn?

We bidden, we zegenen, we spreken de naam van Jezus uit over de mensen, de kinderen. We hebben wonderen mogen zien, een vrouw die al tijden op bed lag met heftige pijnen aan de rechterkant van haar lichaam, zij voelde de pijn vertrekken, en ging haar armen bewegen... pijnvrij! Ze ging staan en lopen! Wat een vreugde op dat gezicht! Dank U Jezus! Ze kwam zelfs naar buiten later om het team uit te zwaaien.

We hebben gedanst en gespeeld met de kinderen, heerlijk om hun lach te horen!

We mochten bidden voor een jongen die er slecht aan toe was nadat hij door de bliksem is geraakt. Zijn hart was ontregeld en delen van zijn lichaam gevoelloos. Tijdens het bidden ervaarde hij dat zijn hart kalmeerde en dat zijn ´dove´ lichaam begon te tintelen! Wij weten niet hoe het nu gaat. Als je dit leest, bid dan mee, dat God Zijn grootheid laat zien aan deze jongen! Dat er weer hoop en uitzicht komt in zijn leven.

Wat bij Hans op het netvlies staat geschreven is dat een vrouw naar hem toe kwam en zei: Please save me! save me! Hans werd geraakt door de verdriet en wanhoop die ze uitstraalde. Hij vertelde dat hij haar niet kon redden, maar dat Jezus haar heeft gered voor de eeuwigheid en dat als ze Jezus aanroept ze gered zal zijn!! (Rom.10:13 ..en allen die Jezus aanroepen heeft Hij macht gegeven om kinderen van God te worden) Dat hebben ze samen gedaan, zij riep uit naar Jezus om haar te redden en in haar leven te komen. Haar gezicht straalde door haar tranen heen! Er kwam zo´n diepe rust en blijdschap over haar..

Gods liefde drijft vrees uit. Het staat in de bijbel, en we zien het ook echt gebeuren. Mensen snakken naar Gods liefde en zijn zo open om het te ontvangen. In één van de bergdorpjes gaf zeker de helft van de mensen en kinderen hun leven aan Jezus. Hoe zullen ze het weten wanneer niemand het ze verteld?

Naast het bezoeken van de bergdorpjes mochten we in vele Roma kerken spreken, getuigenissen geven, aanbidding leiden, en als team bidden en profeteren over de mensen. Wat zijn we zelf ook gezegend door de prachtige gemeentes. Mensen zijn diep geraakt ook door het prachtige vioolspel. Wat genezend kan muziek ook zijn... het overstijgt elke taalbarrière! God weet immers zelf precies wat een ieder nodig heeft. Verbaasd waren we dan ook niet dat mensen gaan huilen, omdat God exact die plek weet te raken die men nodig heeft in zijn eigen proces. De Heilige Geest heeft heel veel herstel, bevestiging en bemoediging gegeven en mensen overtuigd van zonde of van het feit dat ze God nodig hebben. En wij mochten als team daarin meebewegen, troosten, bidden, knuffelen, profeteren... wat maar nodig was. Dank aan het prachtige team ook, die feilloos mee bewoog in wat God aan het doen was. Onze dankbaarheid aan God is groot, en onze liefde voor de Roma bevolking alleen maar gegroeid!